Decyzja o wsparciu militarnym dla Ukrainy, ogłoszona przez premiera Donalda Tuska, wywołała burzliwą debatę na krajowej scenie politycznej. Słowa premiera, że "wojna na Ukrainie to także nasza wojna", stały się punktem zapalnym dla dyskusji o roli Polski w trwającym konflikcie. Premier Tusk, podczas konferencji prasowej w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, podkreślił, że bierność w obliczu rosyjskiej agresji byłaby strategicznym błędem, który mógłby zagrozić bezpieczeństwu Polski w przyszłości. "Nie możemy udawać, że ten konflikt nas nie dotyczy. Każdy dzień zwłoki w działaniu to większe ryzyko dla całej Europy, a w szczególności dla państw graniczących z Rosją" – argumentował.

Zupełnie inne stanowisko prezentuje opozycja, która zarzuca rządowi niepotrzebne wciąganie Polski w konflikt zbrojny. Liderzy partii opozycyjnych twierdzą, że pomoc militarna powinna być ograniczona do wsparcia humanitarnego i dyplomatycznego. "Naszym priorytetem powinno być bezpieczeństwo polskich obywateli, a nie eskalowanie napięć z mocarstwem atomowym" – grzmiał jeden z posłów podczas debaty sejmowej. Eksperci ds. bezpieczeństwa międzynarodowego są podzieleni. Część z nich popiera zdecydowane działania rządu, wskazując na konieczność zatrzymania imperialnych ambicji Rosji. Inni ostrzegają przed ryzykiem bezpośredniej konfrontacji z NATO.

Analiza sytuacji wskazuje na złożoność problemu. Z jednej strony, Polska jako członek NATO i Unii Europejskiej ma zobowiązania sojusznicze i moralny obowiązek wspierania napadniętego sąsiada. Z drugiej strony, decyzje o zaangażowaniu militarnym muszą być podejmowane z najwyższą ostrożnością. Społeczeństwo również jest podzielone – sondaże opinii publicznej pokazują, że choć większość Polaków popiera pomoc dla Ukrainy, to obawia się bezpośredniego zaangażowania Polski w wojnę. Najbliższe tygodnie pokażą, czy rządowa strategia przyniesie oczekiwane rezultaty i jak wpłynie na pozycję Polski na arenie międzynarodowej.